بخش 129

گفت زن صدق آن بود کز بود خویش
پاک برخیزی تو از مجهود خویش

زن اعرابی حکایت گفت
در سلوک صدق ان است که از تمامی هستی مادی خویش عبور نمایی و نسبت به تمام دلبستگی ها ازادی گردی
مسایل السلوک
صدق مقامی در معرفت و دومین گروه از منعم علیه صدقین هستند انانیکه در اقوال و افعال در ظاهر و باطن به صداقت هماهنگ باشند و هیچ تناقضی نباشد
بقول معرف صدق ان باشد که ان نمایی که هستی و هر کس با نفس مداهنت نماید بویی از صداقت نبرد
مولانا میفرماید
صدق ان است که هرگز خویش را نبینی و جهد خویش را هیچ محاسبه ننمایی

******************************

آب بارانست ما را در سبو
ملکت و سرمایه و اسباب تو

ما در سبوی خویش فقط اب باران داریم و تمام سرمایه ما همین است

*************************************

این سبوی آب را بردار و رو
هدیه ساز و پیش شاهنشاه شو

لذا تمام سرمایه ما یعنی سبوی اب را بردار و به محضر شاه هدیه کن

**********************************

گو که ما را غیر این اسباب نیست
در مفازه هیچ به زین آب نیست

و بگو که سرمایه ای غیر اب ما را نیست زیرا در بیابان برهوت بزرگترین نعمت اب است

***************************

گر خزینه ش پر متاع فاخرست
این چنین آبش نباشد نادرست

گر چه خزاین او مملو از کالاهای کمیاب و ارزشمند است اما یقینا این اب بکر و خالص در ان یافت نشود

*******************************

:

چیست آن کوزه تن محصور ما
اندرو آب حواس شور ما

مراد از کوزه چیست؟ منظور جسم و تن زندانی و محصور ماست و مقصود از ابی که در درون ان است اب حواس شور مزه که کنایه از تلخی ها و ناگواریهاست

******************************

ای خداوند این خم و کوزهٔ مرا
در پذیر از فضل الله اشتری

ای خدای حکیم این اب افعال و احوال وجودم را قبول فرما زیرا تو در کلام خویش وعده دادی که مشتری محسنات بندگان ان هم به نعمت فضل خویشی

**********************************

کوزه ای با پنج لولهٔ پنج حس
پاک دار این آب را از هر نجس

این تن کوزه ای ما را که دارای حواس پنج گانه است از هر نوع نجاسات معصیت و گناه به نعمت تطهیر خویش پاک فرما

****************************

تا شود زین کوزه منفذ سوی بحر
تا بگیرد کوزهٔ من خوی بحر

تا با عنایت تو از کوزه وجودمان منفذی بسوی دریای حقیقت باز گردد و به تبع ان تن خاکی من سرشت و خوی دریایی را کسب نماید
مسایل السلوک
ادمی بر اساس سنت الهی با تکیه بر تزکیه درونی خویش میتواند از صفات ذمیمه پاک شود و به اقیانوس معنویت وصل گردد و اینجاست که به مدد معارف الهی از تیرگی و پلیدی نفس رها شود

************************************

تا چو هدیه پیش سلطانش بری
پاک بیند باشدش شه مشتری

و خدای مهربان شاه حقیقت کوزه وجودمان را بعنوان هدیه بپذیرد زیرا دیگر از لجن زار گناه رهایی حاصل نموده است
مسایل السلوک
خدای مهربان از میان ادمیان در قران کریم به مدح پاکان پرداخته و انان به ان اولیاالله لاخوف علیهم و لاهم یحزنون ستایش نموده
و این اطمینان خاطر و بشارت به عدم اندوه و پریشانی ماحصل تزکیه انان است

**********************************

بی نهایت گردد آبش بعد از آن
پر شود از کوزهٔ من صد جهان

لذا وقتی کوزه جسم ادمی به ملکوت راه پیدا کرد به بینهایت تبدیل شود و نهایتا اب کوزه تن در بیکرانی عشق خدای سبحان ارام گیرد

********************************************

[2:28:41 AM]:

لوله ها بر بند و پر دارش ز خم
گفت غضوا عن هوا ابصارکم

لذا باید لوله ها رو ببندی و خویش را مملو از شراب خم حقیقت نمایی زیرا خداوند در کلامش فرموده چشمهای خویش را از هوای نفس و تعدی ببندید

*************************************

ریش او پر باد کین هدیه کراست
لایق چون او شهی اینست راست

با غرور تمام مدعی میشود که چه کسی توانایی دارد هدیه ای بهتر از هدیه من تقدیم شاه نماید

*************************************

زن نمی دانست کانجا برگذر
هست جاری دجله ای همچون شکر

اما زن اعرابی غافل از این امر بود که رودی بزرگ که دارای حلاوت شکرین است در جوار قصر شاه وجود دارد

***********************************

در میان شهر چون دریا روان
پر ز کشتیها و شست ماهیان

رودی که دارای عظمت است و مانند دریا جاری و ساریست و مملو از کشتیها و قلابهای صیادی است

*********************************

رو بر سلطان و کار و بار بین
حس تجری تحتها الانهار بین

پس لازم است برای مشاهده این حقیقت در محضر پادشاه حضور یابی که چگونه رودها و جویهای بزرگ جریان دارند تا حقیقت جریان اب زیر نهرها را به چشم ببینی

*********************************

این چنین حسها و ادراکات ما
قطره ای باشد در آن نهر صفا

بله تمامی حواس مادی ما و درکات جسمی ادمی در برابر صفای ان رودهای معنایی قطره ای بیش نیست
مسایل السلوک
فرمایشات مولانا سمبلیک هست و مراد از تمام این ابیات و تمثیل تکوینی ان اشاره دارد به ذات روحانی ادمی که ادراکات مجازی و مادی او در برابر علوم الهی و ذلالی معنا فقط یه قطره ای ناچیز است
پایان بخش ۱۲۹
بیت ۲۷۱۹